آنگاه که دو دستت خدا را می خوانی به دعا
و دلت زلال می شود به تلاوت قرآن
و لبانت معطر می‌شوند به ذکر
و نمازت را زینت می بخشی با تعقیبات
در آن لحظه که پیشانی بر خاک می سایی از برای شکر و حتی در آنگاه که می‌نشینی
رو به قبله باش
آخر او دوست دارد که ببیند من و تو جز خانه ی او پناهی نداریم.
قرآن میخوانم...
قرآن کتاب آن یاری که تنهایت نمیگذارد...